مدير بازرگاني آزادراه تهران-شمال در تشريح دلايل تاخير در اين پروژه 12ساله با اعلام بي‌تقصيري بنياد و چيني ها گفت: هرگونه فعاليتي در راستاي ساخت آزادراه تهران - شمال با تاييد و هماهنگي وزارت راه بوده و فعاليت يكطرفه به هيچ عنوان صورت نگرفته است.
حميدرضا پويا در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادي باشگاه خبري فارس «توانا»، گفت: قرارداد ساخت آزادراه به صورت مشاركتي در سال 75 بين بنياد مستضعفان و جانبازان و وزارت راه و ترابري منعقد شد.

مدير بازرگاني شركت آزادراه تهران - شمال اظهار كرد: بنياد مستضعفان و جانبازان نيز در قالب قراردادي مشاركتي، شركتي را تحت عنوان شركت آزاد راه تهران - شمال تآسيس كرد.

پويا خاطر نشان كرد: در ابتدا قرار بود بنياد مستضعفان و جانبازان در قبال دريافت مبلغ 150 ميليارد ريال به اضافه مقداري از اراضي حاشيه آزادراه و نيز برخي اراضي منطقه شرق تهران و استفاده از عوارضي اين آزادراه به مدت 15 سال، كليه مسئوليت‌هاي ساخت را برعهده بگيرد و به عبارتي سرمايه گذار صرف باشد.

مدير بازرگاني شركت آزادراه اظهار كرد: در قرارداد مشاركتي مقرر شد اراضي واگذاري به بنياد، كاربري‌هاي مختلفي داشته باشد تا بنياد با طراحي بهينه آن اراضي و كسب درآمد از آنها، سود حاصل را در پروژه آزادراه هزينه كند.

وي با ابراز تاسف افزود: با مشكلاتي كه در زمينه كاهش قيمت اراضي، راكد شدن زمين در آن مقطع و عدم آزاد سازي اراضي واگذاري دولت، به وجود آمد، اين طرح منتفي و بعد از چند سال موجب ايجاد ضرر و زيان براي بنياد مستضعفان و جانبازان شد.

پويا اظهار كرد: با توجه به مشكلات ذكر شده، دولت قانون مشاركت را در سال 83 عوض كرد و قرار شد 50 درصد از سهم هزينه ساخت آزادراه را خود تامين كند و 50 درصد باقيمانده بر عهده بنياد باشد.

وي افزود: بنابراين چون بنياد تا آن تاريخ 700 تا 800 ميليارد ريال هزينه كرده بود و حداكثر آورده دولت همان 150 ميليارد ريال قرارداد بود، مقرر شد دولت ميزان آورده خود را به مقدار آورده بنياد برساند.

اين مقام مسئول اظهار داشت: طي برآوردهاي به عمل آمده مشخص شد كه براي اتمام كار در بازه زماني 5 ساله، حدود 10 هزار ميليارد ريال اعتبار لازم است از قرار سالي 2000 ميليارد ريال.
پويا افزود: بنابراين مقرر شد هر ساله دولت 1000 ميليارد ريال و بنياد نيز 1000 ميليارد ريال براي ساخت آزادراه هزينه كنند.

اين مقام مسئول افزود: در سال 84 لايحه بودجه 85 به مجلس رفت و دولت از سهم 1000 ميليارد ريالي خود، تنها مبلغ 170 ميليارد ريال در لايحه لحاظ كرد.

وي اظهار كرد: مجلس نيز تنها 120 ميليارد ريال از 170 ميليارد ريال الحاقي در لايحه را تصويب كرد كه در حدود يك دهم سهم تعيين شده دولت بود.

پويا اظهار كرد: اين عمل موجب شد راندمان كار به ميزان 50 درصد كاهش يابد و پروژها كه در مدت زمان 5 سال به اتمام مي‌رسيد، 10 سال به طول انجامد.

وي افزود: در سال بعد دولت اعلام كرد در اعتبار سال 86 اين كمبود را جبران مي‌كند ولي در سال 85 كه لايحه بودجه 86 به مجلس رفت باز دولت از سهم 1000 ميليارد ريالي سالانه خود، مبلغ 170 ميليارد ريال را در بودجه قيد كرد و مجلس هم تنها 130 ميليارد ريال آن را تصويب كرد.

پويا افزود: اين بار دولت مقرر كرد در قبال اين كمبودها، اوراق مشاركت منتشر كند.

وي افزود: زماني كه اين اوراق ارائه شد ميزان سود بانك‌هاي خصوصي 17 درصد بود و چون سود اوراق دولت 15 درصد بود، استقبال چنداني از اين طرح صورت نگرفت و تنها 30 صد از اوراق در حدود 300 الي 350 ميليارد ريال به فروش رفت.

وي ادعا كرد: اصلي‌ترين عامل در عقب افتادن پروژه آزاد راه تهران - شمال، كمبود نقدينگي بود.

* عدم تامين مصالح كافي راندمان كار چيني‌ها را بسيار پايين آورد

پويا درباره حضور چيني‌ها در پروژه آزاد راه تهران - شمال اظهار كرد: 30 كيلومتر از مسير آزاد راه تهران - شمال در منطقه يك اين مسير، از دهكده المپيك در تهران تا شهرستانك، طي قراردادي به پيمانكار چيني سپرده شده است.

وي اظهار كرد: در سال پيش چيني‌ها تجهيزات و دستگاه‌هاي خود را وارد منطقه كردند و براي شروع كار از شهريور‌ماه تا اسفند‌ماه ميزان 17 هزار و 400 تن سيمان درخواست كردند.

مدير بازرگاني شركت آزاد‌راه تهران شمال اظهار كرد: ميانگين ماهيانه مصرف سيمان اين پروژه در پيك كاري يعني زماني كه تمام امكانات و تجهيزات آماده باشند و كار به صورت اصولي پيش رود، ميزان 13 هزار تن در 30 كيلومتر است و در كل 3 سال در حدود 400 هزار تن سيمان لازم است.

پويا خاطر نشان كرد: شركت آزادراه از شهريور‌ماه مصرانه پيگير دريافت سيمان از دولت بود و بعد از 6 ماه در اسفند‌ماه موفق شد تنها 100 تن سيمان از دولت دريافت كند.

وي افزود: دولت مدعي بود كه لازم است پيمانكار در اسفند‌ماه مبلغ 39 ميليون ريال به حساب واريز كند تا ميزان 100 تن سيمان ديگر، احتمالا در ارديبهشت ماه به پيمانكار چيني اختصاص دهد.
پويا خاطر نشان كرد: كمبود سيمان راندمان كار چيني‌ها را بسيار پايين آورد.

پويا ادعا كرد: زماني كه تمام مسئولان اعلام مي‌كردند سيمان در داخل كشور به اندازه كافي موجود نيست، شركت چيني به علت ريزش تونل در دست ساخت، ميزان 5000 تن سيمان آزاد به مبلغ هر تن يك ميليون و 600 هزار ريال از داخل كشور خريداري كرد.

پويا اظهار داشت: در حال حاضر چندان به اين مشكلات توجه نمي‌شود و همه پيمانكار چيني را مقصر مي‌دانند.

وي افزود: زماني كه چيني‌ها قرارداد را 5 سال پيش امضا كردند، قيمت سيمان هر تن 120 هزار ريال بود كه در سال‌هاي بعد به مبلغ 390 هزار ريال افزايش قيمت يافت.

پويا خاطر نشان كرد: دولت متاسفانه همان سيمان به نرخ هر تن 390 هزار ريال نيز در اختيار شركت چيني قرار نداد و اين شركت مجبور شد سيمان هر تن يك ميليون و 600 هزار ريال بخرد.
پويا اظهار داشت: شركت آزادراه دستور العمل مستقيم از معاون وزير راه و ترابري مبني بر دريافت سيمان داشت ولي متوليان فروش سيمان اظهار مي‌كردند كه سيمان‌ها همه به شركت مترو پيش‌فروش شده است.

مدير بازرگاني شركت آزادراه تهران - شمال اظهار كرد: قرارداد با شركت چيني در سال 2002 بسته شد ولي به علت پاره‌اي مشكلات نظير صدور مجوز‌ها و عدم مهيا شدن شرايط، فاصله‌اي طولاني بين قرارداد و عمليات اجرايي ايجاد شد و در نهايت قرار‌داد در سال پيش فعال شد.

وي تاكيد كرد: هرگونه فعاليتي كه در راستاي ساخت آزادراه تهران - شمال انجام شده است، همه با تاييد و هماهنگي وزارت راه و ترابري بوده است و در اين پروژه فعاليت يكطرفه به هيچ عنوان صورت نگرفته است.

پويا خاطرنشان كرد: صرفه جويي در مصرف سوخت، اشتغال زايي، صرفه جويي در وقت و كاهش هزينه سفر، از مزاياي ساخت آزادراه تهران - شمال است.

به گزارش خبرنگار اقتصادي باشگاه خبري فارس "توانا " آزاد راه تهران – شمال از غرب تهران در تقاطع بزرگراه همت شروع و با عبور از ناحيه كن، سولقان، دوآب (شهرستانك) ، گچسر و مرزن آباد به كمربندي چالوس – تنكابن متصل مي‌ شود.
اين گزارش حاكي است طول اين آزاد راه در مجموع 121 كيلومتر و داراي دو خط عبور در هر باند و پيش بيني سه خط در فرازهاي تند است.